قوای خودی
بعد ازعملیات محرم،سپاه پاسداران در صدد گسترش سازمان رزم خودی برآمد. بر همین اساس لشکرفتح به سپاه 3 صاحب الزمان (عج) تبدیل شد و سازمان تمامی تیپ های تابع آن به جز تیپ 44 قمر بنی هاشم علیه‌السلام نیز به لشکر تغییر یافت.
لشکر ظفر نیز سپاه 11 قدر را تشکیل داد و در نتیجه دو تیپ 27و 31 آن به لشکر تبدیل شدند و سه تیپ جوادالائمه علیه‌السلام، امام رضا علیه‌السلام و امام صادق علیه‌السلام نیز لشکر نصر5 را به وجود آوردند. هم چنین، یک تیپ مستقل به نام تیپ 10 سید الشهدا علیه‌السلام تشکیل شده و تحت امر این سپاه در آمد.
لشکر فجر هم با تیپ های المهدی (عج)، امام سجاد علیه‌السلام و ثارالله به سپاه هفتم حدید تبدیل شد. در این میان لشکر فجر با همان سازمان لشکر باقی ماند تیپ ثارالله نیز که به لشکر تبدیل شده بود، به اتفاق لشکر قدس (شامل: لشکر 7 ولی عصر وتیپ 15 امام حسن) و لشکر 8 نجف تحت امر سپاه هفتم قرار گرفتند.
به این ترتیب با گسترش سازمان رزم سپاه پاسداران و ایجاد سه سپاه عملیاتی، قرارگاه مرکزیخاتم الانبیاء صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم جهت انجام این عملیات استعداد زیر را در نظرگرفت:
قرارگاه کربلا هدایت نیروهای زیر را به عهده داشت:
· سپاه 3 صاحب الزمان (عج)
· لشکر 14 امام حسین علیه‌السلام با استعداد 8 گردان
· لشکر 25 کربلا به استعداد 11 گردان.
· لشکر 17 علی بن ابی طالب علیه‌السلام با استعداد 14 گردان
· تیپ مستقل 44 قمربنی هاشم علیه‌السلام با استعداد 5 گردان
· سپاه7 حدید
قرارگاه قدس هدایت نیروهای زیررا عهده داشت:
· لشکر 7 ولی عصر (عج) با استعداد12 گردان
· تیپ 15 امام حسین علیه‌السلام با استعداد 10 گردان
· لشکر 8 نجف اشرف با استعداد 14 گردان
· لشکر 41 ثارالله علیه‌السلام با استعداد 11 گردان
· لشکر 19 فجر با استعداد 24 گردان
قرارگاه نجف هدایت نیروهای زیررا به عهده داشت:
· سپاه 11قدر
· لشکر 27 محمد رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم با استعداد 24 گردان
· لشکر 31 عاشورا با استعداد 13 گردان
· تیپ مستقل 10 سیدالشهدا علیه‌السلام با استعداد 7 گردان
ضمنا، ازارتش نیز یگان های زیر تحت امر فرماندهی این عملیات بودند:
· لشکر 16 زرهی با استعداد 6 گردان تانک و 6 گردان مکانیزه
· تیپ 84 خردم آباد با استعداد 4 گردان پیاده و 1 گردان تانک
هم چنین استعداد توپخانه شرکت کننده در این عملیات عبارت بودند از:
· ارتش : 16گردان
· سپاه: 7 گردان
عملیات والفجر مقدماتی
در حالی که عدم موفقیت درعملیات رمضان، دورنمای پیشروی در شرق بصره را دور از دسترس نشان می داد، پیروزی در عملیات محرم و تسلط بر زمین های تخت استان میسان، دستیابی به شهر العماره عراق – که به عنوان تهدید هم زمان علیه دو شهر بصره و بغداد محسوب می شد – را امکان پذیر کرده بود. به همین منظور و نیز از آن جایی که فرماندهان جنگ ناگزیر بودند در مقابل تجهیزات برتر عراق، زمین سخت را گزینش کرده و درگیری در وضعیت دشوار را به دشمن تحمل کنند، منطقه رملی غرب ارتفاعات میشداغ – حدفاصل فکه تاچزابه – برای انجام عملیات سرنوشت ساز والفجر انتخاب گردید.
اهداف عملیات
اولین هدف تصرف پل غزیله بود و چنانچه این مرحله از عملیات با موفقیت انجام می شد، تصرف شهرالعماره به عنوان دومین هدف در دستور کارقرار می گرفت.
موقعیت منطقه
منطقه عملیاتی از شمال به میشداغ و برقازه از جنوب به هورالهویزه از شرق به چزابه و شهر بستان واز غرب به شهر العماره عراق ورودخانه دجله منتهی می شد.
در منطقه مزبور رودخانه های متعددی وجود دارد، از جمله: رودخانه دویرج که از کوه های شمالی منطقه سرچشمه گرفته و به هورالسناف می ریزد و رودخانه میمه که سرچشمه آن ارتفاعات ایلام است و به طرف هور بن عمران (جنوب هورالسناف) منتهی می شود.
استعداد دشمن
مسئولیت پدافند از منطقه عملیاتی (از چیلات تاهورالعظیم) به عهده سپاه چهارم عراق بود. لشکرهای سازمانی این سپاه نیز عبارت بودنداز:
الف – لشکر 14 پیاده ؛ شامل:
منطقه گسترش لشکر 14 از شیب تا پاسگاه دویرج و مقر فرماندهی آن نیز در غرب تقاطع جاده چزابه – غزیله با جاده صفریه بود.
ب– لشکر1 مکانیزه؛ شامل:
تیپ های 92، 93 و 94 پیاده، 34 زرهی و 27 مکانیزه (به عنوان احتیاط) منطقه گسترش این لشکر از پاسگاه دویرج تا پاسگاه پیچ انگیزه و مقر فرماندهی آن نیز درجنوب منطقه بزرگان بود.
ج – لشکر 10 زرهی؛ شامل:
منطقه گسترش این لشکر از پیچ انگیزه (شیار به جلیه) تاجنوب غربی دهلران(چیلات) بود.
د – نیروهایاحتیاط؛ شامل:
